Versmelting van his­to­ri­sche, poli­tie­ke en soci­o­lo­gi­sche fei­ten met een per­soon­lijk verhaal

Bij de vie­ring van het hon­derd­ja­ri­ge bestaan van het Koreaanse the­a­ter in 2008, besef­te de Zuid-Koreaanse the­a­ter­ma­ker / com­po­nist Jaha Koo dat er eigen­lijk geen Koreaanse the­a­ter­tra­di­tie is: wat ze in Korea als the­a­ter beschou­wen, is in gro­te mate bepaald door de Westerse canon. Maar waar­om zijn de Zuid-Koreanen eigen­lijk zo trots op deze Westerse invul­ling, en waar­om blijft ieder­een toch altijd maar naar Shakespeare ver­wij­zen? Het doet vra­gen rij­zen over tra­di­tie, zelf­cen­suur en authenticiteit. 

In dit sluit­stuk van zijn Hamartia-tri­lo­gie richt Jaha Koo zich reso­luut naar de toe­komst. Minutieus legt hij de tra­gi­sche impact van het ver­le­den op onze levens bloot, en pas­sant de klei­ne barst­jes in het moder­ne con­fu­ci­a­nis­me aan­dui­dend – een ide­o­lo­gie die nog steeds het more­le sys­teem, de levens­wij­ze en de soci­a­le rela­ties tus­sen gene­ra­ties in Zuid-Korea blijft bepa­len. Met een nieu­we gene­ra­tie Zuid-Koreanen in het vizier, tracht hij een breuk te maken met een tra­di­tie vol zelf­cen­suur en scho­ne schijn. Want alleen zo kan hij een toe­komst door­ge­ven die steunt op een authen­tie­ke ver­sie van de geschiedenis.

Net als de voor­stel­lin­gen Lolling & Rolling en Cuckoo, die zich res­pec­tie­ve­lijk op het ver­le­den en het heden van Zuid-Korea richt­ten, is The History of Korean Western Theatre intel­li­gent docu­men­tair the­a­ter waar­in Jaha Koo per­soon­lij­ke ver­ha­len ver­weeft met his­to­ri­sche, poli­tie­ke en soci­o­lo­gi­sche fei­ten. Vaak the­ma­tie­ken die een clash van de Oosterse en de Westerse cul­tuur in zich dra­gen: van het knip­pen van tong­rie­men om het te kun­nen maken in het Westen, tot de zwa­re per­soon­lij­ke tol van Westerse bemoei­e­nis­sen op macro-eco­no­misch vlak.

——

con­cept, tekst, regie, muziek & video: Jaha Koo — per­for­man­ce: Jaha Koo, Seri & Toad — dra­ma­tur­gie: Dries Douibi — sce­no­gra­fie & teke­nin­gen: Eunkyung Jeong — artis­tiek advies: Pol Heyvaert — tech­niek: Korneel Coessens, Jan Berckmans, Bart Huybrechts, Koen Goossens (& Jonas Castelijns) — hard­wa­re hac­king: Idella Craddock — research: Eunkyung Jeong & Jaha Koo — research assis­tent: Sang Ok Kim — inter­view: Jooyoung Koh, Kiran Kim & Kyungmi Lee — pro­duc­tie: CAMPO — copro­duc­tie: Kunstenfestivaldesarts (Brussel), Münchner Kammerspiele, Frascati Producties & Veem House for Performance (Amsterdam), SPRING per­for­ming arts fes­ti­val (Utrecht), Zürcher Theaterspektakel, Black Box tea­ter (Oslo), International Summer Festival Kampnagel (Hamburg), Tanzquartier Wien, wpZimmer (Antwerpen), Théâtre de la Bastille (Paris) & Festival d’Automne à Paris — resi­den­ties: Kunstencentrum BUDA (Kortrijk), wpZimmer (Antwerpen), Decoratelier Jozef Wouters (Brussel), Doosan Art Center (Seoel) — met de steun van: Beursschouwburg, Vlaamse Gemeenschapscommissie & Amsterdams Fonds voor de Kunst — CAMPO wordt onder­steund door de Vlaamse Gemeenschap en de stad Gent.